Sztuka argumentacji wymaga stosowania praw logiki. Sama logika jednak nie wystarcza dla sformułowania przekonującego argumentu. Wywołanie uczucia przekonania o prawdziwości danego twierdzenia wymaga uruchomienia wyobraźni, która pozwala odczuć, że dany argument jest wiarygodny. Odniesienie do wyobraźni w teorii oraz praktyce apologetycznej zostanie w wystąpieniu ukazane na przykładach prac G.K. Chestertona, C.S. Lewisa i P. van Inwagena. 

Zwolennik istnienia prawdy obiektywnej jest absolutystą: uważa, że istnieją pewne standardy uzasadnienia, które są bezwarunkowe i niezależnie od okoliczności prowadzą do prawdy. Jego zdaniem przynajmniej część sporów, które ludzie ze sobą prowadzą, jest rozstrzygalna. Nie twierdzi, że jest w posiadaniu owych standardów i rozstrzygnięć, ale mimo wszystko sądzi, że jakoś one istnieją. Istnieją myśli wolne od kontekstu, perspektywy, myśli pomyślane nie z danego punktu widzenia, lecz „znikąd”. Co to znaczy? Jakie założenia o świecie przyjmuje absolutysta w kwestii prawdy? Wystąpienie będzie poświęcone próbie odpowiedzi na powyższe pytania. 

Wielu współczesnych ludzi odrzuca obiektywną prawdę, rozważa różne hipotezy, analizuje prawdopodobieństwo wierzeń religijnych. Pozostaje sceptycznymi wobec wszystkiego, a zwłaszcza wiary w Boga. Jak w obliczu niepewności i powątpiewania możemy pomóc innym w poszukiwaniu prawdy? Zastanowimy się nad tym, jak rozmawiać ze sceptykami o wierze i o prawdzie.

Relacyjna specyfika przekazu biblijnego ukazuje prawdę jako zakorzenioną w przymierzu Boga z człowiekiem, zawartym i odnawianym z inicjatywy Stwórcy. Hebrajskie emet, z którego wyrasta rozumienie aletheia, wykracza poza stwierdzenie zgodności z myślą czy rzeczywistością, a precyzuje się w wierności Boga wobec złożonych przez Niego obietnic, w realizacji przekazanych słów. Ich celem i treścią jest wybawienie człowieka, co nadaje prawdzie rys historiozbawczy. Połączone przez autorów biblijnych w hendiadzie z hesed posiada jeden wymiar: dobra, życzliwości, lojalności. Ze względu na taki charakter prawda angażuje, a więc też stosunek do niej powoduje polaryzację postaw w społeczności. Czy jednak postępowanie człowieka może ją uszczuplić, trwale zniekształcić lub usunąć? Odpowiedzi i wyjaśnień dostarczą przedstawione wnioski z analiz tekstów biblijnych. 

Związek prawdy z wolnością nie jest związkiem oczywistym. Głównym celem wykładu będzie próba odpowiedzi na pytanie czy, a jeśli tak, to w jaki sposób epistemiczna kategoria prawdy warunkuje metafizyczną i etyczną kategorię wolności w trzech głównych koncepcjach prawdy resp. prawdziwości: klasycznej (korespondencyjnej), pragmatycznej i koherencyjnej.

W wystąpieniu zostanie podjęte zagadnienie prawdy jako wartości, szczególnie prawdy o człowieku w oparciu o nauczanie Jana Pawła II. Prelekcja koncentrować się będzie na refleksjach papieża o człowieczeństwie, podkreślając specyfikę poszczególnych etapów życia i odpowiedzialności za nie. Odnosić się będzie do kwestii płci, konfrontując pojęcia płci genetycznej i społecznej. 

Św. Justyn Męczennik wierzył, że używanie rozumu przez ludzi, nawet tych, którzy nie wyznają wiary w Chrystusa, jest w rzeczywistości działaniem Logosu (Chrystusa). W każdej kulturze można zatem doszukać się Ziaren Słowa, czyli zalążków prawdy. Jak Ziarna Słowa odnajdywano w przeszłości i jak je wykorzystywano w głoszeniu Chrystusa? Przyjrzymy się temu, jak nieraz trudny i długotrwały jest proces odkrywania prawdy. Poszukamy także praktycznych zastosowań dla współczesnej ewangelizacji. 

Żyjemy w świecie, w którym również prawda doczekała się swojego „postu”. I to nie w sensie chrześcijańskiego kresu czy wypełnienia, ale w znaczeniu jej końca, po którym już niczego nie ma. Ogłaszanie jednak jej śmierci, uznawanie nieadekwatności pojęcia prawdy jako adekwacji, jest zbyt wczesne. Szczególnie gdy żąda się, by wypowiedzi tego rodzaju stawały się przekonujące i prawdziwe właśnie. W swoim wystąpieniu skupię uwagę na klasycznym (tomistycznym) rozumieniu prawdy, a szczególnie na jej poznawalności (intelektualności), podejmę też próbę diagnozy współczesnej kultury właśnie w odniesieniu do prawdy.